Μια γωνιά για μένα...

(Το μετέφερα απ' το ΣΤΙΓΜΕΣ. Αφορούσε εσένα)

Παρασκευή, Ιούλιος 04, 2008


Μια γωνιά για μένα...
Απόψε ψάχνω απεγνωσμένα, να βρω μια γωνιά για μένα...
Κάπου ν' ακουμπήσω τις σκέψεις μου, το δάκρυ που δεν πρόλαβε να βγει απόψε...και με πνίγει...
Έλλειπα. Γενικώς, "λείπω" τελευταία.
Με έχασα.
Έχω δώσει προταιρεότητα στους άλλους και το ξέρω.
Απ' την οικογένεια ζήτησα συγγνώμη, λίγη παραπάνω κατανόηση και τους παρακάλεσα να με περιμένουν...
Μετά, θα είμαι ολόκληρη κοντά τους.
Όμως, κάποιος δεν με περίμενε...
Τον συνάντησα σήμερα μετά από έξι ολόκληρα χρόνια.
Κάπου εκεί στην εφηβεία, ήταν που τον έχασα...
Είχε κοντό μαλλάκι, το ανακάτευα, το χάιδευα, το φιλούσα...
Κι όταν μάκρυνε, κι έγινε κοτσίδα, το ίδιο έκανα...
Το ήξερα. Δεν ήθελα να φύγω. Ήθελα να είμαι εδώ να τον περιμένω...
Κι όμως, έφυγα. Έπρεπε να είμαι αλλού. Συμπέσαν οι στιγμές... κι εγώ διάλεξα την στιγμή της φίλης.Έπρεπε να είμαι στην χαρά της, γιατί είναι και δική μου χαρά!
Ήρθα σήμερα και βρήκα εκείνο τ' αγόρι...
Είχα χρόνια να το δω...
Έψαχνε το βλέμμα μου...
Τις εκφράσεις μου...
"Σ' αρέσω έτσι μαμά...
"Μ' αρέσεις αγόρι μου!Μ' αρέσεις!Πιο πολύ από πρώτα...
"Δείχνω όμως μικρός!..."
"Μικρός; Μα εσύ, μεγάλωσες αγόρι μου! Έτοιμος για τον στρατό!"
"Έχω να κλάψω όταν φύγεις για τον στρατό... Πόσο υπερήφανη με κάνεις!..."
Προετοιμάζεσαι, κι εγώ "λείπω"...
Συγγνώμη αγόρι μου!
Κι εγώ προετοιμάζομαι ... μα δεν το δείχνω...
Ακόμα.
Από αύριο θα είμαι εδώ!Προταιρεότητα σε σένα και στην οικογένεια, τώρα που με χρειάζεται... Οι άλλοι, αφού είναι φίλοι, θα καταλάβουν και θα περιμένουν...
Φίλησα και χάιδεψα τον γιο μου...
Φίλησα και χάιδεψα το κοντό μαλλάκι...
Φίλησα και χάιδεψα την ξανθή κοτσίδα...
Κάπου εκεί έκρυψα το δάκρυ μου...
Όχι! Ψέματα!
Δεν έκλαψα!
Γι' αυτό γράφω!γαμώτο!

Ετικέτες Η συνάντηση αναρτήθηκε από το χρήστη Κατερίνα @ 4:32 πμ